Bielice (kościół) > Barani Wąwóz > przełęcz Sedlo Peklo (847 m)

DŁUGOŚĆ: 2,5 KM, CZAS PRZEJŚCIA: 1 h

Przełęcz Sedlo Peklo > źródełko Pramen Peklo > Nýznerovské vodopády (wzdłuż czeskich szlaków pieszych: niebieskiego, a następnie zielonego)

DŁUGOŚĆ: 3 KM, CZAS PRZEJŚCIA: 1 h

  1 dzień

  2 h

  5,5 km

przejdź do mapy

przejdź do opisu szlaku

Profil wysokościowy szlaku

• wędrówka po mało uczęszczanych leśnych szlakach (łagodnie wznoszące się drogi szutrowe i asfaltowe, krótkie strome podejścia wzdłuż leśnych ścieżek)
• zróżnicowane drzewostany (piękne lasy świerkowe i buczyny)
• rezerwat „Nýznerovské vodopády” w dolinie Srebrnego Potoku - wspaniałe miejsce dla odpoczynku i kontemplacji przyrody
• możliwość poznania czeskiej strony Gór Złotych (Rychlebské hory)

1 Bielice – wieś w dolinie górnej Białej Lądeckiej, między Górami Złotymi i Bialskimi. Dawna osada leśna z XVI w., w XIX/XX w. popularna miejscowość letniskowa (1880 r. – ok. 500 mieszkańców). Po 1945 r. większość zabudowań uległa zniszczeniu, a wieś niemal wyludniła się. Dziś Bielice liczą 60 mieszkańców i stanowią wyjątkową górską bazę dla osób ceniących bliskość przyrody. Miejsce narodzin Michała Klahra (1693-1742) – wybitnego rzeźbiarza epoki baroku (na terenie nieistniejącego dziś przysiółka czeskich osadników Neu Bielendorf – Nowa Biela). Barokowy kościół św. Wincentego i Walentego. Wyciąg narciarski „Bieliczak”. Uniwersytet w Bielicach (cykliczne otwarte wykłady, Bielice 5a). Dom zborowy Baptystów. Rezerwat „Puszcza Śnieżnej Białki”. Szlaki piesze, rowerowe oraz szlak narciarstwa biegowego zintegrowany ze szlakami czeskimi. Zawody narciarskie stylem klasycznym SGB ULTRABIEL (www.ultrabiel.pl). Więcej o miejscowości na: www.bielice.info.pl

2 Barani Wąwóz – uroczy wąwóz między wzniesieniami Łupkowej i Kowadła w Górach Złotych. W 1958 r. kręcono tutaj sceny do filmu według powieści Marka Hłaski (1934-1969) „Baza ludzi umarłych”. W l. 1950/1951 pisarz pracował w okolicznych lasach jako kierowca nadleśnictwa, a reminiscencje z tego czasu zawarł w powieściach „Baza ludzi umarłych” i „Następny do raju”.

3 Sedlo Peklo 847 m – przełęcz na granicy polsko-czeskiej w Górach Złotych (czes. Rychlebské hory) pomiędzy Kowadłem (989 m) i Łupkową (946 m).

4 Pramen Peklo – źródełko smacznej górskiej wody położone przy niebieskim szlaku pieszym po czeskiej stronie przełęczy Sedlo Peklo. Przy źródełku zadaszona ławeczka.

5 Nyznerowskie Wodospady – urokliwe wodne kaskady na Srebrnym Potoku (najwyższe osiągają wys. 3 m), otoczone bukowym lasem i objęte ochroną jako rezerwat przyrody. Przy wodospadach mały schron turystyczny. Nieopodal wieś Nýznerov, w której działa izba regionalna oraz sezonowa smażalnia ryb (ok. 2,5 km od wodospadów).

6 Przełęcz u Trzech Granic 1111 m – przełęcz w Górach Złotych pomiędzy szczytami Smrka 1125 m i Bruska 1124 m. Miejsce styku historycznych granic Śląska, Moraw i ziemi kłodzkiej. Dojście czeskimi szlakami pieszymi: żółtym (z Kowadła, 1 h 45 min.) oraz zielonym (z Nyznerowskich Wodospadów, 2 h 30 min.).

7 Brousek 1124 m (pol. Brusek) – graniczny szczyt Gór Złotych, dojście nie jest oznakowane, ale łatwo dostać się na niego idąc wzdłuż granicy państwa wąskim bezleśnym pasmem od strony Przełęczy u Trzech Granic. Ze zboczy widoki na polskie Sudety i czeskie Jeseniki. Brusek nazywany jest „osełkową górą”, gdyż skały, z których jest zbudowany, doskonale nadają się do ostrzenia noży.

8 Kowadło 989 m (czes. Kovadlina) – graniczny szczyt Gór Złotych, porośnięty młodymi świerkami, urozmaicony gnejsowymi skałkami. Dojście z Bielic (leśniczówka) zielonym szlakiem pieszym (1 h). Widok z polskiej strony Kowadła jest mocno ograniczony przez drzewa. Warto skierować się na południe wzdłuż czeskiego żółtego szlaku do skałek, z których rozpościera się piękna górska panorama (ok. 5-10 min od szczytu Kowadła).

9 10 Leśne stawy retencyjne – „oczka” wodne, przy których miło odpocząć podczas wędrówek i wycieczek rowerowych po dolinie górnej Białej Lądeckiej.

11 Rezerwat Puszcza Śnieżnej Białki (zwany też Puszczą Jaworową) – rezerwat przyrody na zboczu góry Iwinka (1076 m), utworzony w 1963 r. dla ochrony naturalnego lasu regla dolnego z buczyną górską z domieszką jaworu (w wyniku masowych zrębów lasów w XVIII-XIX w. jawory prawie zniknęły z sudeckiego krajobrazu) i świerka pospolitego oraz wysokogórskiego boru świerkowego regla górnego. W XIX w. było to ulubione miejsce królewny Marianny Orańskiej, właścicielki rozległych dóbr na ziemi kłodzkiej. Królewna nazywała ten zakątek „Rajem” i celowo chroniła go, nie pozwalając na wyrąb drzew (na wschodnim zboczu Iwinki, w pobliżu zielonego szlaku, znajdują się pozostałości po domku myśliwskim Marianny Orańskiej). W 1937 r. na terenie puszczy utworzony został rezerwat „Saalwiesen” (od niego wzięło swą nazwę działające w Bielicach w okresie międzywojennym schronisko „Saalwiesenbaude”, zniszczone po 1945 r.). Dojście z Bielic (leśniczówka) zielonym szlakiem pieszym (1 h 30 min.).

12 Czernica 1083 m – najwyższy szczyt w północnej części Gór Bialskich, porośnięty młodym lasem świerkowym. Na szczycie wieża, z której podziwiać można widoki na Sudety, Pogórze Sudeckie i Jeseniki. Dojście z Bielic (leśniczówka) żółtym szlakiem pieszym (2 h).

13 Horský hotel Paprsek – górskie schronisko po czeskiej stronie Gór Bialskich, ok. 7 km (2 h 30 min.) od leśniczówki w Bielicach. Przy schronisku kapliczka i oczko wodne. W okresie zimowym utrzymywanych jest tu ok. 80 km szlaków narciarstwa biegowego. Pętle Velký i Malý Šengen przebiegają po obydwu stronach granicy i łączą się z polskim szlakiem narciarstwa biegowego Gór Bialskich i Masywu Śnieżnika. Wieś Bielice i Paprsek łączy niebieski szlak pieszy, wznoszący się łagodnie wzdłuż doliny rzeki Białej Lądeckiej.

Spod kościoła w Bielicach udajemy się drogą asfaltową w kierunku Stronia Śląskiego, a następnie skręcamy w prawo przez mostek na rz. Białej Lądeckiej na szutrową drogę biegnącą przez Barani Wąwóz. Łagodnie wznoszącym się leśnym duktem wędrujemy zboczem Łupkowej (946 m). Na ostatnim, krótkim odcinku szlak stromo wznosi się na przełęcz Sedlo Peklo (847 m). Tutaj kończy się polski odcinek trasy. Teraz udajemy się wzdłuż czeskiego szlaku niebieskiego do źródełka Pramen Peklo. Za źródełkiem niebieski szlak pieszy skręca w lewo, w dół, na dość stromy odcinek biegnący przez świerkowy młodnik. Wędrujemy cały czas wzdłuż szlaku niebieskiego aż do spotkania ze szlakiem zielonym. Teraz zielonym szlakiem, leśną asfaltową drogą biegnącą wzdłuż doliny Srebrnego Potoku dochodzimy do rezerwatu przyrody „Nýznerovské vodopády ”. Tutaj kończymy wycieczkę lub, kontynuując wzdłuż drogi asfaltowej, dochodzimy do czeskiej wsi Nýznerov, w której działa izba regionalna oraz sezonowa smażalnia ryb (ok. 2,5 km od wodospadów). Powrót do Bielic tą samą drogą. Wytrwałym piechurom polecamy powrót wzdłuż czeskich szlaków pieszych przez Przełęcz Trzech Granic 1111 m i Kowadło 989 m (szlak niebieski, a następnie żółty). Z Kowadła zejście do leśniczówki w Bielicach polskim zielonym szlakiem pieszym. Powrót tą trasą zajmie ok. 4 godz